Sukarra edo kalentura gorputzaren tenperaturaren igoera da, 38 gradu zentigradotik gorakoa. 37 eta 37.9 graduen artean dagoenean, aldiz, sukar-puntu edo febrikula hitza erabiltzen da teknikoki.
Giza gorputzaren tenperatura normala 36-37 °C bitartekoa da (besapean hartuta, ahoan harturik gradu erdi bat garaiagoa baita)
Sukarra gorputzak infekzioaren aurrean garatzen duen defentsa-mekanismoa da. Teoria honen alde hainbat argudio aipa daitezke:
mikrobio askok hazkuntza motelagoa dute 37 °C-tik gora
sukarrak odoleko burdin-kontzentrazioa jaisten du; burdina funtsezko molekula da mikrobio askorentzat.
Gizakiak ez ezik, narrasti eta arrainek bezalako ornodunek ere tenperatura garaiak dituzte infekzioak harrapatzen dituztenean
Gorputzeko tenperatura erregulatzen duen egitura hipotalamoa da. Egitura hau burmuinean dago eta termostato baten gisa jarduten du. Burmuineko egitura honetara -odolaren bidez- substantzia pirogenoak heltzen direnean tenperatura aldaketak gertatzen dira.
Birusek edo bakterioek eragindako infekzioak sukar gehienen jatorriaren atzean daude. Hala ere, infekzioak ez diren beste gaixotasun batzuek ere (minbizia, gaitz hormonalak, estres berak ere...) sukarra sor dezakete. Ariketa fisiko handia sukarraren eragilea ere izan daiteke.
Sukarraren ondorio aipagarrienak hauek dira: takikardia, takipnea (arnasketaren erritmo azkarragoa), nekea, deshidratazioa, hotzikarak eta konbultsioak (haurrengan, batez ere).
Sukarra larria da 40 °C-ko muga gainditzen duenean:
40 °C-tan: zorabioa, deshidratazioa, ahultasun handia eta goragaleak agertzen dira
