Afrikaansk | ||
algemien | ||
eigen namme | Afrikaans | |
lânseigen yn | Súd-Afrika, Namybje, fersprate mienskippen yn Kanada, it Feriene Keninkryk, Austraalje, Nij-Seelân, Botswana, Simbabwe, Lesoto, Argentynje | |
tal sprekkers | 6,45 miljoen as memmetaal, 10,3 miljoen as 2e of 3e taal.[1] | |
skrift | it Latynske alfabet | |
taalbesibskip | ||
taalfamylje | Yndo-Jeropeesk
| |
dialekten | Kaapsk Afrikaansk, Eastgrins-Afrikaansk, Oranjerivier-Afrikaansk, Eastkaapsk Afrikaansk, Earlamsk | |
taalstatus | ||
offisjele status | offisjele taal yn Súd-Afrika, erkende minderheidstaal yn Namybje | |
taalkoades | ||
ISO 639-1 | af | |
ISO 639-2 | afr | |
ISO 639-3 | afr |
Afrikaansk (eigen namme: Afrikaans) is in Westgermaanske taal, basearre op it Nederlânsk fan de 17e iuw. De taal waard pas op 8 maaie 1925 offisjeel erkend[2] en is sadwaande de tred jongste Germaanske taal dy’t in amtlike status hat (it Faeröersk waard yn 1948 amtlik erkend en it Lúksemboarchsk yn 1984[3]). It Afrikaansk wurdt it meast sprutsen yn Súd-Afrika, it is dêr ek ien fan de alve offisjele talen. Dêrnjonken is it ek in wichtige taal yn Namybje, dêr’t it as lingua franca brûkt wurdt. Yn totaal wurdt de taal troch likernôch 6,4 miljoen minsken as memmetaal brûkt.
Afrikaansk en Nederlânsk binne noch foar in grut part ûnderling fersteanber. Ek foar Frysk-sprekkers is it Afrikaansk goed oan te learen. De útspraak en grammatika fan it Afrikaansk is mear analytysk en ienfâldiger as oare Germaanske talen. Neist it Nederlânsk, de wurdskat fan it Afrikaansk bestiet foar 85% út Nederlânske wurden, hawwe ek in protte oare talen it Afrikaansk beynfloede, bygelyks Maleisk, Portegeesk, Frânsk, Dútsk, Ingelsk en oare Afrikaanske talen.