Fedde Schurer | ||
![]() | ||
![]() | ||
persoanlike bysûnderheden | ||
oar pseudonym | Louw Brants, Bouke, F. Boukes, S. Gerlofs, S.N. Iselbank, Sjolle Kreamer, J. Melkema, Arend van der Meer, Edzard, Jelle Oenes, Pier Protter, (Jelle) Rippen, J. Stranger, F(rank) Wagenaar | |
echte namme | Fedde Schurer | |
nasjonaliteit | ![]() | |
berne | 25 july 1898 | |
berteplak | Drachten (Fryslân) | |
stoarn | 19 maart 1968 | |
stjerplak | It Hearrenfean | |
etnisiteit | ![]() | |
wurk | ||
taal | Frysk | |
sjenre | poëzij, lit. koarte ferhalen, toaniel, non-fiksje | |
perioade | midden 20e iuw | |
bekendste wurk(en) |
Fersen Simson | |
prizen | Fersetspriis 1945 Gysbert Japicxpriis 1949 | |
jierren aktyf | 1920 – 1968 | |
offisjele webside | ||
n.f.t. |
Fedde Schurer (Drachten, 25 july 1898 - It Hearrenfean, 19 maart 1968)[1] wie in Frysk ûnderwizer, sjoernalist en taalaktivist,[2] en ien fan 'e ynfloedrykste Frysktalige dichters fan 'e tweintichste iuw.[3][4] Doe't er yn 1951 foarkomme moast fanwegen mislediging fan in rjochter dy't wegere Frysk te ferstean, late dat ta Kneppelfreed, in opskuor op it Ljouwerter Saailân dy't úteinlik in wichtige ferbettering fan 'e steatsrjochtlike posysje fan 'e Fryske taal fan gefolgen hie.[5] Dêrnjonken wie Schurer as politikus yn 't spier foar de kristensosjalistyske Kristlik-Demokratyske Uny (CDU) en letter siet er yn 'e Twadde Keamer foar de Partij fan de Arbeid.[6] Teffens wied er ien fan 'e foaroanmannen fan it Kristlik Frysk Selskip en sette er him tige yn foar it Frysk yn 'e tsjerken.[7]