Commonwealth of the Bahamas (en) | |||||
Himno | March On, Bahamaland | ||||
---|---|---|---|---|---|
Lema | «Forward, Upward, Onward, Together» «Напред, нагоре, нататък, заедно» «Ymlaen, ymlaen, gyda'n gilydd!» | ||||
Localización | |||||
| |||||
Capital | Nassau | ||||
Contén a división administrativa | |||||
Poboación | |||||
Poboación | 399.440 (2023) (28,78 hab./km²) | ||||
Lingua oficial | lingua inglesa | ||||
Relixión | cristianismo | ||||
Xeografía | |||||
Parte de | |||||
Superficie | 13.878 km² | ||||
Auga | 27,9 % | ||||
Punto máis alto | Monte Alvernia (pt) (63 m) | ||||
Punto máis baixo | Océano Atlántico (0 m) | ||||
Comparte fronteira con | |||||
Datos históricos | |||||
Precedido por | |||||
Creación | 10 de xullo de 1973 | ||||
Organización política | |||||
Forma de goberno | monarquía constitucional | ||||
• Monarca das Bahamas | Carlos III do Reino Unido (2022–) | ||||
• Primeiro ministro das Bahamas | Hubert Ingraham (1992–2002) Perry Christie (2002–2007) Hubert Ingraham (2007–2012) Perry Christie (2012–2017) Hubert Minnis (2017–2021) Philip Edward Davis (pt) (2021–) | ||||
Órgano lexislativo | Parliament of The Bahamas (en) , (Escano: 54) | ||||
Membro de | |||||
PIB nominal | 11.527.600.000 $ (2021) | ||||
Moeda | Dólar bahamés | ||||
Identificador descritivo | |||||
Fuso horario | |||||
Dominio de primeiro nivel | .bs | ||||
Prefixo telefónico | +1242 | ||||
Teléfono de emerxencia | 919 (pt) | ||||
Código de país | BS | ||||
Outro | |||||
Irmandado con | |||||
Sitio web | bahamas.gov.bs | ||||
As Bahamas[1] (i/bəˈhɑːməz/), oficialmente a Commonwealth das Bahamas (Mancomunidade das Bahamas[2]), é un país independente dentro do Arquipélago das Lucaias das Indias Occidentais no Atlántico. Ocupa o 97% da superficie terrestre do arquipélago Lucayan e alberga o 88% da poboación do arquipélago. O estado arquipeláxico está formado por máis de 3.000 illas, caios e illotes (24 illas habitadas, 600 deshabitadas e máis de 2.000 penedas e escollos) no océano Atlántico, está situado ao norte de Cuba e ao noroeste da illa de Hispaniola (dividida entre Haití e a República Dominicana) e as Illas Turcas e Caicos, ao sueste do Estado norteamericano de Florida, e ao leste dos Caios de Florida. A capital é Nassau na illa de New Providence. A Forza de Defensa Real das Bahamas describe o territorio das Bahamas como que abarca 470 000 km2 (180 000 sq mi) de espazo oceánico. A lingua oficial é o inglés, mais tamén está moi estendido o crioulo das Bahamas.[3]
As illas Bahamas estiveron habitadas polos lucayos, unha rama do taíno de fala arauaca, durante moitos séculos.[4] Cristobo Colón foi o primeiro europeo en ver as illas, tocando terra por primeira vez no "Novo Mundo" en 1492 cando desembarcou na illa de San Salvador. Máis tarde, os españois enviaron aos lucayos nativos e escravizáronos na Hispaniola, despois do cal as illas Bahamas quedaron na súa maioría desertas principalmente desde 1513 ata 1648 debido a case todos os bahameses nativos foron expulsados pola forza a través da escravitude ou morreron debido a enfermidades traídas ás illas polos europeos. En 1649,[5] Colonos Ingleses cdas Bermudas, coñecidos como os Eleutheran Adventurers, establecéronse na illa de Eleuthera.
As Bahamas convertéronse nunha colonia da coroa británica en 1718, cando os británicos reprimiron a piratería. Despois da Guerra de Independencia dos Estados Unidos de América, a Coroa reinstalou a miles de Lealistas Americanos nas Bahamas, levaron consigo aos seuss escravos e estableceron plantacións nas concesións de terras. Os africanos escravos e os seus descendentes constituíron a maioría da poboación a partir deste período. O comercio de escravos aboliuse polos británicos en 1807. A escravitude nas Bahamas aboliuse en 1834. Posteriormente, as Bahamas convertéronse nun refuxio para os escravos africanos liberados. Os africanos liberados de barcos de escravos ilegais foron reasentados nas illas pola Mariña Real, mentres que algúns escravos norteamericanos e seminole escaparon ás Bahamas desde Florida. Incluso se sabía que os bahameses recoñecían a liberdade dos escravos transportados polos barcos doutras nacións que chegaban ás Bahamas. Hoxe os negros bahameses representan o 90% da poboación de 400.516 habitantes.[4]
O país gañou a independencia gobernamental en 1973, liderado por Sir Lynden O. Pindling, con Carlos III como o seu Rei.[4] En termos de produto interior bruto per cápita, as Bahamas é un dos países independentes máis ricos das Américas (seguindo os Estados Unidos e o Canadá), cunha economía baseada no turismo e financiamento offshore.[6]