Batalla de Farsalia | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Parte de Segunda Guerra Civil da República de Roma | |||||||
Batalla de Farsalia | |||||||
| |||||||
Belixerantes | |||||||
Forzas de César incluíndo ós Populares | Forzas de Pompeio incluíndo algúns dos Optimates | ||||||
Líderes | |||||||
Xulio César Marco Antonio Cneo Domicio Calvino Publio Cornelio Sila |
Cneo Pompeio Magno Tito Labieno Metelo Escipión Lucio Domicio Enobarbo | ||||||
Forzas en combate | |||||||
Estimación antiga:[1] 1 000 xinetes 7 400 auxiliares 23 000 lexionarios Total: 31 400 homes Estimación moderna:[2] 2 000 xinetes 7 000 auxiliares 30 000 lexionarios (3 000 antesignanis)[3] Total: ~42 000[4] |
Estimación antiga:[1] 7 000 xinetes 9 200 auxiliares 50 000 lexionarios Total: 66 200 hombres Estimación moderna:[2] 3 000 xinetes 9 000 auxiliares 36 000-40 000 lexionarios Total: ~45 000[4] | ||||||
Baixas | |||||||
200-1 200 mortos[1] 2 000 feridos[5] |
10 000[1]-15 000[4] mortos e 24 000 prisioneiros[6] |
A Batalla de Farsalia foi un conflito militar decisivo da Segunda Guerra Civil da República de Roma. O 9 de agosto de -48 en Farsalia, Grecia, Xulio César e os seus aliados formaron en fronte ó exército republicano baixo o mando de Cneo Pompeio Magno. Pompeio tiña o apoio dunha maioría de senados, dos que a meirande parte eran optimates, mais o seu exército era de inferior calidade ás lexións de veteranos de César. A batalla adoita considerarse decisiva para a fin da República e o comezo do Imperio Romano.[7]