Charles Baudelaire (1863) |
|
Nacemento | (fr) Charles-Pierre Baudelaire 9 de abril de 1821 former 11th arrondissement of Paris, Francia (en) |
---|
Morte | 31 de agosto de 1867 (46 anos) París, Francia |
---|
Causa da morte | Sífilis |
---|
Lugar de sepultura | Cemiterio de Montparnasse, 6 |
---|
Residencia | rue d'Amsterdam (en) |
---|
Relixión | Catolicismo |
---|
Educación | Liceo Louis-le-Grand Lycée Saint-Louis (pt) |
---|
|
Campo de traballo | Poesía |
---|
Ocupación | poeta, crítico literario, tradutor, crítico, escritor, ensaísta, tradutor, crítico de arte, xornalista |
---|
Período de actividade | 1844 - 1866 |
---|
Xénero artístico | Elexía e Decadentismo |
---|
Movemento | Simbolismo |
---|
Influencias | |
---|
|
Obras destacables |
|
Cónxuxe | sen valor |
---|
Parella | Jeanne Duval |
---|
Pais | Joseph François Baudelaire e Caroline Archimbaut-Dufays Baudelaire Aupick |
---|
|
|
Sinatura |
|
Descrito pola fonte | Nordisk familjebok Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
---|
|
Charles Pierre Baudelaire ([ʃaʁl(ə) bodlɛʁ]),[1] nado en París o 9 de abril de 1821 e finado na mesma cidade o 31 de agosto de 1867, foi un dos máis influentes poetas franceses do século XIX.
Orfo de pai en 1827 a súa nai casou cun oficial, educado en Lión e París, descontenta a súa familia coa vida que levaba, en 1841 embarcouno nunha viaxe á India, de volta a Francia instalouse en París e proseguiu coa vida desordenada, entrou nos círculos artísticos e literarios da capital, ao tempo que escandalizaba a cidade coas súas relacións con Jeanne Duval, unha mulata que inspiraría algunhas das súas mellores poesías.[2]
En 1857 publica As flores do mal. As autoridades acúsano de ultraxar a moral pública e prohíbese a difusión do libro. O estilo orixinal de prosa-poesía de Baudelaire influíu nunha xeración de poetas, incluíndo a Paul Verlaine, Arthur Rimbaud e Stéphane Mallarmé. Acuñou o termo modernidade (modernité) para designar a experiencia fugaz da vida nunha metrópole urbana, e a responsabilidade da expresión artística para plasmar esa experiencia.[3] Marshall Berman considerou a Baudelaire como o primeiro modernista.[4]
- ↑ "Baudelaire". Merriam-Webster.
- ↑ Norwich, John Julius (1985–1993). Oxford illustrated encyclopedia. Judge, Harry George., Toyne, Anthony. Oxford [Inglaterra]: Oxford University Press. p. 38. ISBN 0-19-869129-7. OCLC 11814265.
- ↑ "By modernity I mean the transitory, the fugitive, the contingent which make up one half of art, the other being the eternal and the immutable." Charles Baudelaire, "The Painter of Modern Life" in The Painter of Modern Life and Other Essays, edited and translated by Jonathan Mayne. Londres: Phaidon Press, 13.
- ↑ ""If we had to nominate a first modernist, Baudelaire would surely be the man."" Marshall Berman, "Everything That Is Solid Melts Into Air"