Dune (novela)

Dune (novela)
Título orixinal	Dune
Autor/a	Frank Herbert
Orixe	Estados Unidos de América
Lingua	inglés estadounidense
Tema(s)	relixión, espazo exterior, ecoloxía, sociedade, civilización, cultura e Poder
Xénero(s)	ficção científica soft, romance planetário, ficção científica social, ciencia ficción e ficción de aventuras
Editorial	Chilton Company
Data de pub.	1965
Premios	(1974) Seiun Award for Best Translated Long Work (en) ; (1966) Premio Hugo á mellor novela; (1965) Prêmio Nebula de Melhor Romance (pt) ;
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Dune.

Dune é unha importante obra de ciencia ficción que se converteu nunha obra de culto da literatura fantástica. Ideada orixinalmente coma tres triloxías, foi publicada en 1965 tras ser rexeitada por múltiples editoriais antes de atopar abeiro. O seu éxito foi inmediato, pois en 1966 gañou o Premio Hugo e en 1965 o Premio Nebula ao mellor libro de ciencia ficción. Considerado por algúns como a máis grande das novelas de ciencia ficción de todos os tempos, foi escrita por Frank Herbert, un autor recoñecido anteriormente polas súas novelas da máis pura ciencia ficción, que logrou publicar cinco partes da saga e morreu en 1986 planeando o clímax. Os volumes que publicou en vida foron:

Dune (1965).
O mesías de Dune (1969).
Os fillos de Dune (1976).
Deus Emperador de Dune (1981).
Herexes de Dune (1984).
Casa capitular Dune (1986).

O libro inspirou películas de sona como Dune do director David Lynch, (cuxa banda sonora foi composta polo grupo americano Toto), despois do intento frustrado de Alejandro Jodorowsky de levala á pantalla con actores como Orson Welles e Salvador Dalí. Tamén inspirou dúas miniseries de televisión que abarcan as tres primeiras novelas da saga: Dune e Fillos de Dune

O seu fillo Brian Herbert continuou a publicación ata o final por demanda popular e unha precuela en tres partes tituladas A casa Atreides, A casa Harkonnen e A casa Corrino.