Enfisema pulmonar | |
---|---|
Clasificación e recursos externos | |
Enfisema de tipo centrilobular. | |
ICD-10 | J43 |
ICD-9 | 492 |
MedlinePlus | 000136 |
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. |
O termo enfisema, nun sentido amplo, defínese no Dicionario Galego de Termos Médicos[1] como a "distensión dun tecido causada pola acumulación de gases nel, especialmente aquela orixinada pola presenza de aire no tecido celular subcutáneo ou pulmonar". Máis concretamente, o enfisema pulmonar defínese como a "alteración pulmonar caracterizada pola dilatación dos espazos aéreos existentes máis alá dos bronquíolos terminais e pola desaparición parcial dos tabiques interalveolares", que se pode dar con ou sen fibrose manifesta.[2] Trátase dunha doenza crónica abranguida, xunto coa bronquite crónica, na doenza pulmonar obstrutiva crónica (DPOC).[3] O nome vén do grego emphysema, que significa "soprar o aire" ou "insuflar".[4]
O consumo de tabaco é a causa máis común do enfisema[5]. Pénsase que nos pulmóns existe un equilibrio entre a síntese e a degradación de elastina, un compoñente da parede dos alvéolos fundamental para manter as propiedades elásticas do pulmón. O enfisema aparece cando se produce un desequilibrio, ben porque aumenta a capacidade elastolítica ou ben porque diminúe a actividade antielastolítica. Crese que o fume do tabaco e outros contaminantes provocan a liberación de produtos químicos (maiormente oxidantes) que danan as paredes dos alvéolos. O dano empeora co paso do tempo. As persoas que padecen esta doenza teñen alvéolos pulmonares que son capaces de encherse con aire fresco, pero non poden expulsalo dun xeito doado, o que afecta a subministración de osíxeno ao corpo.
Unha substancia que existe naturalmente nos pulmóns, chamada alfa-1-antitripsina (AAT), pode protexer contra este dano. A AAT, producida polos hepatocitos, é o inhibidor de protease máis abundante do soro humano e a principal defensa do pulmón en contra da elastase. As persoas con deficiencia de alfa-1-antitripsina presentan maior risco de padecer esta doenza.