PDB 1c5m | |
F10
| |
Identificadores | |
Símbolo | F10 |
Símbolos alt. | FX, FXA, factor de coagulación X |
Entrez | 2159 |
OMIM | |
RefSeq | NP_000495 |
UniProt | P00742 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 13 q34:(113.12 – 113.15 Mb) |
O factor X (factor dez) de coagulación, tamén chamado factor de Stuart–Prower, é un encima (EC 3.4.21.6) da fervenza de coagulación do sangue. É unha serina endopeptidase (protease do grupo S1, clan PA). O factor X é sintetizado no fígado e require vitamina K para a súa síntese.
O factor X é activado por hidrólise dando lugar ao factor Xa por acción do factor IX (co seu cofactor o factor VIII nun complexo chamado Xase intrínseca ou tenase intrínseca) ou polo factor VII (co seu cofactor factor tisular, formando un complexo chamado Xase extrínseca ou tenase extrínseca). É, por tanto, o primeiro membro da vía común final ou vía da trombina da coagulación.
Actúa clivando a protrombina en dous sitios (un enlace Arg-Thr e outro Arg-Ile), orixinando a trombina activa. Este proceso está optimizado cando o factor Xa está en acomplexado co cofactor V activado no complexo da protrombinase.
O factor Xa é inactivado polo inhibidor da protease dependente da proteína Z (ZPI), un inhibidor da serina protease (serpina). A afinidade desta proteína polo factor Xa multiplícase por mil en presenza da proteína Z, mentres que non cómpre proteína Z par a inactivación do factor XI. Os defectos na proteína Z causan un incremento da actividade do factor Xa e unha propensión á trombose.
A vida media do factor X é de entre 40 e 45 horas.