Forraxe é unha denominación colectiva que abrangue calquera herba, verde ou seca, que se sega para dar de comer ó gando. Existen plantas herbáceas especificamente cultivadas a tal fin, como a alfalfa, o trevo ou o raigrás, e outras que se poden sementar para colleitar en verde, para forraxe, ou en seco, para aproveita-lo gran, como é o caso do millo ou do centeo. Tamén se pode destinar a forraxe a herba das prados naturais en épocas nas que non se utilicen para pasto directo.
É posible utilizar para alimentación animal outros produtos vexetais, normalmente subprodutos da agricultura ou da alimentación humana (como froitas ou patacas pequenas ou meradas, fariña ou farelo, tonas de pataca, os pendóns do millo, as follas dos nabos, ramallos de certas árbores etc.) así como, por suposto, o penso composto, pero estes produtos non se deben considerar forraxe.
Ademais da forma normativa forraxe[1], e as variantes ferraxa e ferraxe, tamén se denomina ferraña ou ferroia. Conceptos derivados son os de forraxear, segar herba para darlla ó gando, e o adxectivo forraxeiro, planta ou parte da planta utilizada con este fin.