Poder xudicial

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2017.)

O Poder xudicial é aquel que, de conformidade coa lexislación vixente, é o encargado da aplicación das normas xurídicas na resolución de conflitos.

Segundo a teoría clásica de Montesquieu, a división de poderes garante a liberdade do cidadán. Montesquieu compuxo a súa teoría logo dunha viaxe a Inglaterra onde interpretou que un poder xudicial independente pode ser un freo eficaz do executivo.

Baixo esta separación de poderes, nace o chamado estado de dereito, no cal os poderes públicos están igualmente sometidos ao imperio da Lei. O Poder xudicial debe ser independente para poder someter os restantes poderes, en especial o executivo, cando estes contraveñan o ordenamento xurídico.

O poder executivo e o lexislativo son dous poderes que en ocasións tamén se enfrontan, as loitas de poder dos integrantes do lexislativo fornecen periodicamente aos novos integrantes do executivo.

Así a todo, o papel arbitral entrambos require dun poder xudicial forte e respectado como un dos poderes fundamentais do estado cuxa independencia é un valor a preservar porque dela depende que o sistema non deixe de funcionar e a democracia dea paso á tiranía.

A estrutura do poder xudicial varía de país en país, así como os mecanismos usados no seu nomeamento. Xeralmente existen varios niveis de tribunais, ou xulgados, coas decisións dos tribunais inferiores sendo apelables ante tribunais superiores. Con frecuencia existe unha Corte Suprema ou Tribunal Supremo que ten a última palabra. Nalgúns países existe tamén un Tribunal ou Corte Constitucional.