Back Sant Roque AN روش (قديس) Arabic القديس روش ARZ Santo Roch BCL Святы Рох BE Сьвяты Рох BE-X-OLD Рох Bulgarian Sant Rok BR Sant Roc Catalan Roch z Montpellieru Czech
 | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1295  Montpellier (Coroa de Aragón) |
| Morte | 16 de agosto de 1327 (Gregoriano) (31/32 anos) Montpellier, Francia |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Orde relixiosa | Terceira orde de San Francisco |
| Enaltecemento | |
| Día de festividade relixiosa | 16 de agosto |
| Patrón de | Peste e peregrino |
| Descrito pola fonte | Obálky knih,  Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron The Nuttall Encyclopædia >>>:Roche, St. |
_-_%E2%80%9CTomba_con_pala_d%E2%80%99altare%E2%80%9D_di_San_Rocco.jpg)
Roque de Montpellier, nado segundo a tradición en Montpellier cara a 1348 (antigamente críase que cara a 1295) e finado en Voghera (Italia) o 15 ou 16 de agosto de 1376 ou 1379 (antigamente críase que en Montpellier en 1327), foi un peregrino francés que se dirixiu a Roma.
Percorreu a Península Itálica curando infectados pola peste, e faleceu querido coma un santo. A súa devoción estendeuse rapidamente a partir do século XV. Desde Venecia propagouse o culto cara ao mundo xermánico e os Países Baixos. En 1477, por mor doutra epidemia de peste, fundouse en Venecia unha confraría baixo a súa advocación (Confraternità o Scuole di San Rocco), dedicada á hospedaxe de enfermos de peste. Esta agrupación fomentou a devoción ao santo construíndo capelas e máis centros de acollida por toda Italia. Unha das igrexas máis coñecidas dedicadas a este santo está en París, preto do museo do Louvre, ordenada edificar por Lois XIV en 1563. Actualmente a súa devoción esténdese por toda Europa e Latinoamérica.
O santoral da Igrexa Católica celebra o seu día o 16 de agosto. Santo protector ante a peste e epidemias, a súa intervención foi solicitada polos habitantes de moitas aldeas que, logo de desaparecer o mal, recoñecían a intervención do santo, polo que era nomeado santo patrón da localidade.
Represéntase vestido de peregrino (con bordón e cabaza), cunha ferida na perna e acompañado dun can que o auxiliaba. É patrón dos peregrinos, dos cans, dos contaxiados por epidemias (especialmente a peste e o cólera), dos falsamente acusados, dos inválidos e dos cirurxiáns.