Sigmund Freud

Modelo:BiografíaSigmund Freud

(1935) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(de) Sigismund Schlomo Freud Editar o valor en Wikidata
6 de maio de 1856 Editar o valor en Wikidata
Příbor (Imperio Austríaco) Editar o valor en Wikidata
Morte23 de setembro de 1939 Editar o valor en Wikidata (83 anos)
Londres (Reino Unido) Editar o valor en Wikidata
Causa da morteEutanasia, cancro de larinxe Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaGolders Green Crematorium (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Catedrático
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
ResidenciaViena
Londres
Birth house of Sigmund Freud (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
RelixiónAteísmo Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Viena Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoPsicanálise e neuroloxía Editar o valor en Wikidata
Lugar de traballo Londres
Viena Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpsicanalista, neurólogo, ensaísta Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Viena Editar o valor en Wikidata
Membro de
ProfesoresCarl Friedrich Wilhelm Claus, Alois Pokorný (en) Traducir, Ernst Wilhelm von Brücke (pt) Traducir, Ambroise-Auguste Liébeault, Jean-Martin Charcot e Theodor Meynert Editar o valor en Wikidata
AlumnosAlfred Adler e Henri Flournoy (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
DoutorandoOtto Gross e Moshe Wulff (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Arquivos en
Familia
CónxuxeMartha Bernays (1886–1939) Editar o valor en Wikidata
FillosMathilde Freud, Martin Freud, Oliver Freud, Ernst Ludwig Freud, Sophie Freud, Anna Freud Editar o valor en Wikidata
PaisJacob Freud Editar o valor en Wikidata  e Amalie Nathanson Editar o valor en Wikidata
IrmánsAlexander Freud
Anna Freud Bernays
Pauline Regine Freud
Esther Adolfine Freud
Maria Freud
Regina Debora Freud
Julian Freud Editar o valor en Wikidata
ParentesEdward Bernays, sobriño
Lucian Freud, neto Editar o valor en Wikidata
Cronoloxía
marzo de 1933-outubro de 1933queima de libros na Alemaña nazi Editar o valor en Wikidata
Premios
Sinatura Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteEnciclopedia Xudía de Brockhaus e Efron
Obálky knih,
Dicionario Enciclopédico Granat Editar o valor en Wikidata
IMDB: nm0294438 Allocine: 37052
BNE: XX882790 Dialnet: 21889 iTunes: 122049187 Musicbrainz: a8e73e7b-5b8c-4dda-86c4-6c4a1567787e Discogs: 761054 WikiTree: Freud-15 Find a Grave: 1377 Editar o valor en Wikidata

Sigmund Freud nado como Sigismund Shlomo Freud en Freiberg (actual Příbor, na República Checa) o 6 de maio de 1856 e finado en Londres o 23 de setembro de 1939[1], foi un médico neurólogo austríaco de orixe xudeu, pai do psicanálise e unha das maiores figuras intelectuais do século XX.[2]

Foi o fundador da escola psicanalítica de psicoloxía, baseada na súa teoría de que o inconsciente determina o comportamento, de que certos tipos de pensamentos e recordos inconscientes, especialmente os sexuais e agresivos, son a fonte da neurose, e de que a neurose pode ser tratada traéndoos á consciencia a través dun tratamento psicanalítico. Tras recorrer inicialmente á hipnose para tratar fenómenos de histeria, abandonaríaa en favor da «asociación libre» e da «cura lingüística», que se converteron nos elementos clave da psicanálise.

É xeralmente designado como "o pai da psicanálise". Foi unha personalidade revolucionaria e controvertida xa no seu tempo. Posiblemente ningún outro explorador da psique penetrou tan fondamente na mentalidade humana do século XX. O seu impacto sobordou os límites da psicanálise, abranguendo varias áreas da cultura, entre elas, a arte, a literatura, a relixión, a antropoloxía, e outras.

A división de opinións que a figura de Freud suscita podería resumirse do seguinte modo: uns considéranlle máis un gran científico no campo da medicina, que descubriu gran parte do funcionamento psíquico humano; e outros o ven especialmente como un filósofo que reformulou a natureza humana e axudou a derrubar tabúé, pero cuxas teorías, como ciencia, fallan nun exame rigoroso.

O 28 de agosto de 1930, Freud foi galardoado co premio Goethe da cidade de Frankfurt am Main pola súa actividade creativa. Tamén en honra de Freud, ao que frecuentemente se lle denomina o pai da psicanálise, deuse o nome «Freud» a un pequeno cráter de impacto lunar que se atopa nunha meseta dentro de Oceanus Procellarum, na parte noroccidental ao lado visible da Lúa. [3]

Ao fundar a psicanálise, Freud desenvolveu técnicas terapéuticas como o uso da asociación libre e descubriu a transferencia, establecendo o seu papel central no proceso analítico. A redefinición de Freud da sexualidade para incluír as súas formas infantís levouno a formular o complexo de Edipo como principio central da teoría psicanalítica.[4] A súa análise dos soños como realizacións de desexos proporcionoulle modelos para a análise clínica da formación de síntomas e os mecanismos subxacentes da represión. Sobre esta base, Freud elaborou a súa teoría do inconsciente e pasou a desenvolver un modelo de estrutura psíquica que comprende o ego, superego e id.[5] Freud postulou a existencia dunha libido, enerxía sexualizada coa que se invisten os procesos e estruturas mentais e que xera apegos eróticos, e unha pulsión de morte, fonte de repetición compulsiva, odio, agresividade e culpa neurótica.[6] Nas súas obras posteriores, Freud desenvolveu unha ampla interpretación e crítica da relixión e da cultura.

Aínda que está en declive xeral como práctica clínica e diagnóstica, a psicanálise segue a ser influente dentro da psicoloxía, psiquiatría e psicoterapia, e entre as humanidades. Así, segue xerando un amplo e moi disputado debate sobre a súa eficacia terapéutica, o seu status científico e se avanza ou dificulta a causa feminista.[7] Porén, a obra de Freud infundiu o pensamento occidental e a cultura popular contemporáneas. A homenaxe poética de W. H. Auden en 1940 a Freud descríbeo como o que creou "todo un clima de opinión / baixo o cal levamos as nosas diferentes vidas".[8]

  1. La enciclopedia biográfica en linea (ed.). "Sigmund Freud". Biografías y Vida (en castelán). Consultado o 29 de decembro de 2015. 
  2. Encyclopaedia Britannica, ed. (2006). "«Freud, Sigmund»" (en inglés). Londres. Consultado o 9 de decembro do 2015. artigo en inglés na páxina 712 da Britannica Concise Encyclopedia 
  3. "Ficha del cráter lunar «Freud» en la Gazetteer of Planetary Nomenclature". Consultado o 15 de xaneiro do 2010. 
  4. Jones, Ernest (1949) What is Psychoanalysis ? Londres: Allen & Unwin. p. 47.
  5. Mannoni, Octave, Freud: The Theory of the Unconscious, Londres: Verso 2015 [1971], pp. 49–51, 152–54.
  6. Mannoni, Octave, Freud: The Theory of the Unconscious, Londres: Verso 2015 [1971], pp. 146–47.
  7. Para a súa eficacia e a influencia da psicanálise na psiquiatría e a psicoterapia, véxase The Challenge to Psychoanalysis and Psychotherapy, Chapter 9, Psychoanalysis and Psychiatry: A Changing Relationship Arquivado 2009-06-06 en Wayback Machine. de Robert Michels, 1999 e Tom Burns Our Necessary Shadow: The Nature and Meaning of Psychiatry Londres: Allen Lane 2013 pp. 96–97.
    • Para a influencia na psicoloxía, véxase The Psychologist, December 2000 Arquivado 31 de decembro de 2014 en Wayback Machine.
    • Para a influencia da psicanálise nas humanidades, véxase J. Forrester The Seductions of Psychoanalysis Cambridge University Press 1990, pp. 2–3.
    • Para o debate sobre a eficacia, véxase Fisher, S. e Greenberg, R.P., Freud Scientifically Reappraised: Testing the Theories and Therapy, New York: John Wiley, 1996, pp. 193–217
    • Para o debate sobre o status científico da psicanálise véxase Stevens, Richard (1985). Freud and Psychoanalysis. Milton Keynes: Open University Press. pp. 91–116. ISBN 978-0-335-10180-1. , Gay (2006) p. 745, e Solms, Mark (2018). "The scientific standing of psychoanalysis". BJPsych International 15 (1): 5–8. PMC 6020924. PMID 29953128. doi:10.1192/bji.2017.4. 
    • Para o debate sobre psicanálise e feminismo, véxase Appignanesi, Lisa & Forrester, John. Freud's Women. Londres: Penguin Books, 1992, pp. 455–74.
  8. "In Memory of Sigmund Freud"

Sigmund Freud

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne