Treonina | |
---|---|
Treonina | |
Outros nomes Ácido 2-amino-3-hidroxibutanoico | |
Identificadores | |
Número CAS | 80-68-2, 72-19-5 (L-isomer) |
PubChem | 6288 |
ChemSpider | 6051 |
Número CE | 201-300-6 |
DrugBank | DB00156 |
ChEBI | CHEBI:57926 |
ChEMBL | CHEMBL291747 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C4H9NO3 |
Masa molar | 119,12 g mol−1 |
Solubilidade en auga | (H2O, g/dl) 10,6(30°), 14,1(52°), 19,0(61°) |
Acidez (pKa) | 2,63 (carboxilo), 10,43 (amino)[1] |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
A treonina (abreviadamente Thr ou T)[2] é un α-aminoácido que forma parte das proteínas coa fórmula HO2CCH(NH2)CH(OH)CH3. A súa cadea lateral leva un grupo OH alcohólico, polo que se clasifica como aminoácido polar. Os outros únicos aminoácidos con OH na cadea lateral son a serina (alcohol) e a tirosina (fenol). Xunto coa isoleucina presenta quiralidade na súa cadea lateral, porque o OH pode ter dúas orientacións.
Os seus codóns son ACU, ACA, ACC, e ACG. É un aminoácido esencial, polo que non pode sintetizarse no noso metabolismo e debe estar incluído na composición dos nosos alimentos.
Os residuos de treonina son susceptibles de numerosas modificacións postraducionais. O grupo hidroxilo da súa cadea lateral pode sufrir O-glicosilación. Ademais, pode sufrir fosforilación pola acción de treonina quinases, e na súa forma fosforilada denomínase fosfotreonina.
Foi o último dos 20 aminoácidos proteicos comúns en ser descuberto, na década de 1930 por William Cumming Rose.