O zoroastrismo é unha relixión e unha filosofía baseada nas ensinanzas do profeta Zoroastro (tamén coñecido coma Zaratustra, na lingua avéstica) e antigamente atopábase entre as maiores relixións do mundo.[1] Foi fundada probablemente pouco antes do século VI a.C. en Persia (Irán).[2] O termo Zoroastrismo úsase coma sinónimo de Mazdeísmo (a adoración de Ahura Mazda, exaltado por Zoroastro coma a suprema divindade).
A estimación do número de zoroastrianos en todo o mundo varía desde 145.000 a 2,6 millóns de persoas.[3][4]
O zoroastrismo substituíu o politeísmo indoeuropeo por un culto monoteísta, fundamentado na sabedoría moral: a entidade creadora suprema (Ahura Mazda ou Ormazd) procrea o espírito do ben ou principio da verdade (Spenta Mainyu) e o espírito do mal ou principio da mentira (Angra Mainyu ou Ahriman). Os dous teñen os seus correspondentes seguidores, a miúdo divindades anteriores lixeiramente transformadas. Loitan eternamente polo dominio do mundo e sobre todo para convencer o ser humano, o único con liberdade para elixir, para que siga un camiño ou o outro. Este combate acabarase a finais dos tempos co triunfo do ben e unha purificación xeral polo lume.
O zoroastrismo mantivo restos da antiga relixión iraniana, por exemplo o papel central do lume[5] e a luz. Posteriormente, vaise converter nunha relixión ritualista, en que se engadiron elementos xudaicos e budistas, e a súa esencia monoteísta foise diluíndo até converterse nunha concepción case absolutamente dualista.
O Avesta é o conxunto de libros sacros desta relixión,[6] aínda que só se conserva unha parte moi fragmentaria.