Antiquus Oriens Medius est spatium temporis Antiquitatis, Mesopotamiae, Anatoliae, Iraniae, Aegyptique proprium, praecipue inter finem praehistoriae (aetate Chalcolithica; ad 4500 a.C.n.) et Antiquitatem Classicam (saeculo quinto a.C.n.). Regio quae Mesopotamiam, Syriam, Palaestinamque comprehendit "luna fertilis" appellari solet.
Antiquus Oriens Medius diu dicitur "cuna civilizationis" quia ibi primae urbes, leges, scripturae, et civitates ortae sunt. Itaque ars bellica, mathematica, et astronomia in eo tempore primum cultae sunt.