Autonomia (Graece αυτονομια < αυτο 'sui' + νομος 'lex') est potestas humana motu proprio dominari absque iussu seu potestate alterius, vel suo iure in negotia propria optare cum libertate receptoque.
Apud ethicam Kantianum, autonomia est lex rationis humanae qua aliquis potest ad legem moralem universalem sua voluntate assimilari.[1] Nam sua potentia non est ab iussu alterius sed metu, ea fundamentum dignitatis humanae et causa iurum humanorum fit. Etiam internationalis iurum humanorum lex, sicut Yogyakartae Principia[2] et Pactio de iuribus hominum invalidorum[3] autonomiam ut iura humana affirmaverunt.