Deus otiosus est notio theologica quae deum creatorem describit qui, plerumque se a negotiis mundi removens, non iam se in eius effectione quotidiana interponit, quod est praeceptum maximi momenti in Deismo. Notio similis est deus absconditus, a Thoma Aquinate (1225–1274) promulgata.[1]
Exampli dei otiosi sunt Anos in religione Mesopotamena, Uranus in mythologia Graeca et Brahma in religione Induica.