Flavius Iosephus (natus Ioseph ben Mathitjahu יוסף בן מתתיהו Hierosolymis anno 37 aut 38; mortuus Romae circa annum 100), fuit rerum gestarum scriptor Romanus, qui Graece scribebat. Quamvis sacerdotum Iudaeorum genere natus primo bello Iudaico ad Romanos transfugit dum veteris Testamenti prophetarum instar Vespasiano, tum adhuc proconsuli, summum imperium praenuntiat. Bello confecto cum Tito Romam reversus reliquam vitam in domo quam privatus habitarat Vespasianus degit[1], a Flaviis stipendiatus : nam in primo opere, historiographus rerum gestarum Titi Caesaris factus, bellum inter Iudaeos et Romanos narrabat ; in reliquis Iudaeorum mores et historiam ceteris incolis Imperii Romani qui Graece intelligebant notiores facere et adversus obtrectatores defendere cupiebat. Praeclara quoque est notio theocratiae ab eo in libris Contra Apionem inventa.