Helicopterum

Unam legis e paginis de

vehiculis

disserentibus

Vehicula terrestria

Vide etiam: Via et astarium

Autocinetum
Autocurrus armatus
Autocurrus sarcinarius
Birota
Birota automataria
Carrus
Chamulcus automatarius
Cisium
Ferrivia
- Currus electricus
- Currus tractorius
- Ferrivia elevata
- Ferrivia magnetica
- Ferrivia metropolitana
- Ferrivia subterranea
- Ferrivia suspensa
- Ferrivia vaporica
- Tramen
  - Tramen onerarium
  - Tramen vectorium
Laophorium
Nartae
Taxiraeda
Tractorium
Trahea

Vehicula aquatica

Vide etiam: Portus

Vehicula aërialia

Vide etiam: Aëroportus, helicopterarium et heliportus Aërostates

Navis aeria/Zeppelinus

Aërodynes

Vehicula spatialia

Vide etiam
Ars ingeniaria · Vectura

Helicopterum 1922

Helicopterum (-i, n.)^[1]^[2]^[3] (Graecis verbis ἕλιξ, -ικος, ὁ/ἡ [spiralis] + πτερόν, -οῦ, τό [ala]) est unum e paucis aëronavibus cuius aërem capiendi appellendique modus est directus sursum et deorsum. Fere semper helicoptero sunt rotra duo, unum magnum directum super et alterum parvum aversim in navis cauda. Sed nonnumquam sunt plura rotra, praecipue in helicoptera oneraria.

Nexus interni

↑ Reijo Pitkäranta, Suomi-latina-suomi-sanakirja: Lexicon Finnico-Latino-Finnicum (Helsinki: 2002), s.v. helikopteri (Helsinki 2002).
↑ John C. Traupman, Latin and English Dictionary, ed. tertia (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), 561, s.v. helicopter.
↑ Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda (2009), s.v. helikopter.

[1] Reijo Pitkäranta, Suomi-latina-suomi-sanakirja: Lexicon Finnico-Latino-Finnicum (Helsinki: 2002), s.v. helikopteri (Helsinki 2002).

[2] John C. Traupman, Latin and English Dictionary, ed. tertia (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), 561, s.v. helicopter.

[3] Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda (2009), s.v. helikopter.

[1]

[2]

[3]