Herodes Archelaus fuit ethnarches Iudaeorum, ab Augusto confirmatus, inter annum 4 a.C.n. et annum 6 p.C. Quamquam pater eius, rex Herodes Magnus, ultimo testamento eum heredem instituerat Augustus eum regem appellare noluit, sed tantum ethnarcham ("ducem gentis"), qui titulus indicat Archelaum omnium Iudaeorum ducem fuisse qui per orbem Romanum disseminati tributum ad templum Hierosolymitanum pendebant. Quarta pars regni paterni fratri Herodi Antipae data est, quarta semifratri Herodi Philippo. Ita dimidium regnum tantum Archelao obvenit : Iudaea, Idumaea, Samaria. Nihilominus superior fratribus erat qui tantum tetrarchae appellabantur[1].