Lingua Bengalica বাংলা | |
---|---|
IPA | [ ˈbaŋla ] |
Taxinomia | Linguae Indoeuropaeae Linguae Indicae |
Locutores | 232 decies centena milia |
Sigla | 1 bn, 2 ben, 3 ben |
Status publicus | |
Officialis | Bangladesia, India |
Privata | Britannia, Civitates Foederatae, Singapura, civitates Sinus Persici, Birmania, alibi |
Litterae | Litterae Bengalicae |
Scriptura | Scriptura Bengalica |
Procuratio | Bangla Academy (Bangladesia) Paschimbanga Bangla Akademi (Bengala occidentalis) |
Lingua Bengalica[1] (litteris Bengalicis বাঙ্গালী) seu Bengalensis, etiam endonymo Bangla (বাংলা, Bāṅlā) tantum appellata, est lingua Indoeuropaea,[2] Sanscritae et Pracriticarum linguarum progenies ac lingua franca in Bengalensi subcontinentis Indicae regione adhibita. Quae praeterea est lingua latissime in Bangladesa audita et secunda a maxima lingua ex viginti duabus sermonibus publicis in India rite enumeratis, post linguam Hindicam; in Bangladesia et in Bengalia Occidentali, civitate Indica, praecipue adhibetur. Sermo patrius hominum 228 fere millionum et sermo secundus hominum 37 fere millionum est.[3][4]