IPA: | / es.pe.ˈɾan.to / |
---|---|
Locutores: | inter 100 000 et 2 000 000 |
Sigla: | 1 eo, 2 epo, 3 epo |
Fontes Linguae: | praecipue linguae Latina, Romanicae et Germanicae; pro rebus phonologicis etiam Linguae Slavicae |
Usus: | lingua auxiliaris internationalis |
Scriptura: | Scriptura Latina |
Procuratio: | Academia Esperantica |
![]() Vexillum linguae Esperanto |
Lingua Esperantica,[1][2] sive Zamenhofiana,[3][2] est lingua auxiliaris et artificiosa ad colloquium inter gentes confecta, qua homines per orbem terrarum uti possunt. Quae ad pacem mundi creandam decreta est. Vox Esperanto (participium praesens) ad litteram significat 'hominem sperantem', et originem a radice Esperantica esper- ducit, a Latino sperando.
Eventuum servitium fido de omnibus spectaculis celebrandis nuntium fert. Etiam Vicipaedia Esperantica exstat inde ab anno 2001. Die 15 Decembris, die anniversarii Ludovici Lazari Zamenhof, esperantistae orbis terrarum festum agunt. Anno 1996 autem edictum Pragense paucis verbis novos fines assequendos definiebat.