Mechanica (Graece μηχανική) est pars physicae quae motiones corporum physicorum tractat, disertius coniunctiones inter vires, materiam, et motionem.[1] Vires alicui rei adhibitae efficiunt rei locum ad sua circumiecta pertinentem mutare. Quae pars physicae hodiernae in scripturis Aristotelis et Archimedis in Graecia antiqua orta est.[2][3][4] Aetate moderna ineunte, saeculis a quinto decimo ineunte ad duodevicensimum exeunte, Galilaeus Galilaei, Ioannes Kepler, Isaacus Newtonus, aliique eruditi fundamenta iecerunt quaestionis mechanicae classicae, provinciae physicae classicae quae particulas aut quiescentis aut velocitatibus magnopere minus quam celeritatem lucis moventis tractat. Mechanica etiam pars illius scientiae definiri potest quae motionem corporum non in regno quantico viresque eis adhibitas tractat; haec disciplina hodie per theoriam quanticam minus late intellegi solet.