Pacifismus (a verbo pacis) sensu latissimo est habitus ethica, qui bellum ratione stabili firmaque abnuit atque appetit, ut et bella vitentur et pax sive pacis conditiones parentur. Forma pacifismi severa omnem vim respuens Non-violentiam insistit.[2].
Pacifismus, quatenus de disciplina vel motu politico agitur, non nisi tempore moderno terris in occidentalibus invenitur.[3] Sunt complures variantes, quare complures definitiones ortae sunt. His diebus belli reiectio vel officii militiae reiectio e conscientia minimus variarum pacifismi positionum denominator habetur (contra bellum vel anti-war-ism). [4]