Saccharum officinarum (binomen a Linnaeo anno 1753 statutum)[1] est planta e Nova Guinea oriunda, quae ad graminacearum familiam pertinet. Homines saccharo ex hac planta extracto ad cibum et in medicina utuntur. Saccharum una e poaceis est quae in photosynthesi via metabolica C4 utitur ad evaporationem cavendam.