Systema solare,[1] sive stellarum ordo solaris,[1] in Sole et rebus astronomicis a gravitate ad eum ligatis consistit, quorum omnes ab immanis nubis molecularis implosione abhinc annorum circa 4600 centena milia creatae sunt. Multarum rerum, quae circa Solem moventur (vel "orbitantur"), plurimum massae intra octo solitarias planetas continetur, quorum orbitae paene circulares sunt et paene intra planum appellatum planum eclipticae patent. Quattuor minores planetae —Mercurius, Venus, Tellus, Mars— etiam planetae terrestres appellati, praecipue saxo metalloque componuntur. Quattuor planetae exteriores, gigantes gaseosi, planetis terrestribus sunt multo minus solidiores. Duo maximi, Iuppiter et Saturnus, praecipue hydrogenio helioque componuntur; duo extremi, Uranus et Neptunus, glaciebus (aquae, ammoniae, methani) consistentes, saepe "gigantes glaciales" appellantur.
Etiam in orbita circa Solem sunt satellites planetarum, asteroides, et cometes (vel stellae crinitae). Terra est tertius a Sole planeta systematis Solaris. Systema planetare est generalis stellarum et corporum caelestium eas circumvolantium nominatio.