Ekonomi Mauritania | |
---|---|
Mata wang | Ouguiya (MRU, UM) |
Tahun fiskal | Tahun kalendar |
Pertubuhan perdagangan | AU, AfCFTA, AfDB, CEN-SAD, WTO, Kumpulan 77 |
Perangkaan | |
KDNK | |
Pertumbuhan KDNK |
|
KDNK per kapita | |
KDNK mengikut sektor | Pertanian (14.9%) Industri (48.0%) Perkhidmatan (37.1%) (anggaran 2012) |
Inflasi (CPI) | 3.053% (anggaran 2018)[1] |
Populasi dibawah garis kemiskinan | 40% (anggaran 2004) |
Pekali Gini | 39 (2000) |
Tenaga buruh | 1.318 juta (2007) |
Tenaga buruh mengikut pekerjaan | Pertanian (50.0%) Industri (2%) Perkhidmatan (48%) (anggaran 2001) |
Pengangguran | 30% (anggaran 2008) |
Industri utama | perlombongan (bijih besi, emas, tembaga, gipsum), petroleum, pemprosesan ikan |
Ked. Kemudahan Menjalankan Perniagaan | ▼ ke-152 (bawah purata, 2020)[3] |
Dagangan antarabangsa | |
Eksport | ▲ $4.14 bilion (2021) |
Barangan yang dieksport | bijih besi, petroleum, emas, tembaga, gipsum, ikan |
Rakan dagangan eksport utama | Republik Rakyat China 42.5% Sepanyol 9.39% Kanada 8.13% Turki 6.72% Jepun 6.1% Itali 5.1% Jerman 2.58% Australia 3.36% Côte d'Ivoire 2.55% Rusia 1.18% (2021)[4] |
Import | ▲ $4.72 bilion (2021) |
Barangan yang diimport | mesin, produk petroleum, makanan |
Rakan dagangan import utama | Republik Rakyat China 20.1% Turki 11.8% Perancis 7.98% Emiriah Arab Bersatu 6.53% Maghribi 5.98% Indonesia 5.72% Sepanyol 4.57% Amerika Syarikat 3.07% Belgium 2.93% Belanda 2.33% (2021)[5] |
Kewangan awam | |
Hasil negara | $1.143 bilion (anggaran 2012) |
Perbelanjaan | $1.263 bilion (anggaran 2012) |
Semua nilai kecuali dinyatakan sebaliknya, adalah dalam Dolar Amerika Syarikat (AS$ 1 = RM 3.4551) | |
sunting |
Ekonomi Mauritania sebahagian besarnya masih berasaskan pertanian dan haiwan ternakan, walaupun kebanyakan nomad dan banyak petani sara diri terpaksa masuk ke bandar dengan kemarau berulang pada 1970-an dan 1980-an.
Mauritania mempunyai simpanan bijih besi yang luas, yang menyumbang hampir 50% daripada jumlah eksport. Kemerosotan dalam permintaan dunia untuk bijih ini, bagaimanapun, telah menyebabkan pengurangan dalam pengeluaran. Dengan kenaikan harga logam semasa, syarikat perlombongan emas dan tembaga membuka lombong di kawasan pedalaman.
Perairan pantai negara adalah antara kawasan perikanan terkaya di dunia, tetapi eksploitasi berlebihan oleh warga asing mengancam sumber pendapatan utama ini. Pelabuhan air dalam pertama di negara ini dibuka berhampiran Nouakchott pada 1986.