Penilikan

Penilikan atau peramalan merupakan cubaan mendapat wawasan terhadap persoalan atau situasi dengan proses atau ritual yang melibatkan kuasa ghaib.^[1] Digunakan dalam pelbagai bentuk sepanjang sejarah, penilik memastikan tafsiran bagi hala tuju penanya dengan membaca tanda-tanda, peristiwa atau alamat, ataupun melalui hubungan dengan unsur ghaib.^[2]

Penilikan boleh dilihat sebagai kaedah sistematik untuk menyusun aspek-aspek kewujudan yang rambang dan tidak berturutan supaya dapat memperoleh wawasan terhadap masalah yang sedia ada. Jika harus membezakan antara peramalan dan penilikan nasib, maka peramalan mempunyai unsur yang lebih formal atau berupa ritual dan sering mempunyai ciri-ciri yang lebih sosial, biasanya dalam konteks keagamaan, seperti yang terdapat dalam perubatan tradisional Afrika, sedangkan penilikan nasib adalah amalan hari-harian untuk kegunaan peribadi. Pelbagai budaya dan agama maka pelbagai juga kaedah penilikan.

Penilikan dilabel tahyul oleh komuniti saintis dan pewaham (skeptis).^[3][4] Pada abad ke-2, Lucian menulis sebuah karangan tentang kerjaya seorang penyemu yang bernama "Alexander sang nabi palsu", dilatih oleh "salah seorang daripada mereka yang menghebahkan penyihiran, serapah ajaib, tangkal untuk hal cinta, bala untuk musuh, pembongkaran harta karun tersembunyi, dan pewarisan harta pusaka",^[5] biarpun ramai orang Rom percaya akan mimpi ramalan dan tangkal.