Taqlid

Taqlid (Bahasa Arab: تَقْليد, rumi: taqlīd, "tiruan") ialah satu istilah dalam Islam yang menunjukkan keakuran seseorang dengan ajaran Imam yang muktabar. Orang yang bertaqlid dinamakan muqallid. Makna kepada istilah ini berbeza-beza dan bergantung pada konteks kegunaannya. Penggunaan istilah klasik berbeza antara Islam Sunni dan Islam Syiah. Di dalam tradisi Islam Sunni, ia merujuk kepada keakuran seorang awam kepada ajaran seorang mujtahid (orang yang layak berijtihad).

Dalam penggunaan kontemporari, terutamanya dalam konteks Salafisme/Wahhabisme, taqlid sering digambarkan secara negatif dan diterjemahkan sebagai "taqlid buta". Ini merujuk kepada persepsi terhadap kebekuan usaha intelektual bebas (ijtihad) dan peniruan tanpa kritikan terhadap tafsiran Islam tradisional oleh mazhab-mazhab yang telah wujud.