Fairchild Republic A-10 Thunderbolt II | ||||
---|---|---|---|---|
Algemeen | ||||
Rol | Close Air Support | |||
Bemanning | 1 | |||
Varianten | A-10A, B, C, OA-10A | |||
Status | ||||
Gebruik | USAF, Air Force Reserve, Air National Guard | |||
Afmetingen | ||||
Lengte | 16,3 m | |||
Hoogte | 4,5 m | |||
Spanwijdte | 17,5 m | |||
Vleugeloppervlak | 47 m² | |||
Gewicht | ||||
Leeggewicht | 11.320 kg | |||
Startgewicht | 21.000 kg | |||
Max. gewicht | 23.000 kg | |||
Krachtbron | ||||
Motor(en) | 2x General Electric TF34 100A-turbofans | |||
Stuwkracht | elk 40,3 kN | |||
Prestaties | ||||
Topsnelheid | 830 km/u | |||
Actieradius | 4150 km | |||
Dienstplafond | 13.400 m | |||
Bewapening | ||||
Boordgeschut | 1x roterend GAU Avenger-30mm-kanon | |||
Bommen | 7200kg aan 11 hardpoints; | |||
Raketten | meerdere, o.a. AGM-65 Maverick, AGM-114 Hellfire en Hydra 70 | |||
|
De Fairchild Republic A-10 Thunderbolt II is een gevechtsvliegtuig van Fairchild dat voornamelijk in gebruik is bij de United States Air Force (USAF). Het is het enige USAF-toestel dat primair werd ontwikkeld ten behoeve van het verlenen van luchtsteun op het slagveld (close air support). Het is speciaal uitgerust voor het vernietigen van pantservoertuigen en andere gronddoelen. Het toestel kan ook ingezet worden tegen wat verder van de eigen troepen verwijderde gronddoelen (air interdiction).
Een secundaire taak die het toestel kan vervullen is optreden als vliegende forward air controller; hierbij praat de piloot andere toestellen naar de aan te vallen doelen op de grond.
De officiële naam voor de A-10 is Thunderbolt II. Hij werd genoemd naar zijn voorganger uit de Tweede Wereldoorlog, de P-47 Thunderbolt. De Thunderbolt II kreeg al snel de bijnaam "Warthog" of wrattenzwijn. Dit vanwege het lelijke uiterlijk, de relatief lage snelheid en vlieghoogte, stugheid en de vele bewapening.
De productie stopte in 1984 nadat er totaal 715 toestellen waren gebouwd. In 2023 werd begonnen met het uitfaseren van de A-10 in vijf à zes jaar.[1]