De abdijhoeve van Papinglo situeert zich in Maldegem-Kleit, op de zuidelijke hoek van de Kleitkalseide (oude baan) en de N44, door vele toeristen gekend als verbindingsweg tussen Aalter en Maldegem richting Knokke. Het domein Papinglo, waarvan de eerste schriftelijke verwijzing terug te vinden is in een document uit 1170, is gesitueerd in het Maldegemveld, in de 12e eeuw nog een woeste heidegrond die gaandeweg in cultuur werd gebracht, samen met de Drongengoedhoeve (Ursel) en de Burkelhoeve (Kleit).
Tot aan het einde van de 15e eeuw was Papinglo een typisch religieuze nederzetting met bijhorende kapel, diverse priesters, lekebroeders en zusters. Vanaf 1187 tot 1537 konden de omwonenden mis horen in de kapel van de proosdij, in 1476 werd de kapel verkleind. Er was ook een kerkhof aanwezig waar edellieden werden begraven. Papinglo werd omschreven als een heuse proosdij behorend tot de Sint-Baafsabdij.