Abu Hanifa

Er wordt getwijfeld aan de juistheid van een of meer onderdelen van dit artikel.
Raadpleeg de bijbehorende overlegpagina en pas na controle desgewenst het artikel aan.
Opgegeven reden: Veel positieve beweringen, echter zonder bronvermelding. (sjabloon geplaatst op 14 oktober 2020)

Abu Hanifah, Nu’maan ibn Thaabit Ibn Zutaa Ibn Marzban (699 – 767), ook bekend als Imam Abū Hanīfah, was een van de belangrijkste imams van de islam. Hij was een jurist en de stichter van de Hanafi school van fiqh. Ook wel bekend als "lamp van de Ummah"; "leider van de juristen van de Mujtahideen";"Haffidh al-Hadith". Imam Abu Hanifah was een prestigieuze Mujtahid, Muhaddith, autoritaire persoon, rechtvol, wijs, abstinent en vroom. Hij werd onderwezen in fiqh door imam Hammad ibn Abu Sulayman (bekendste Faqih van Kufa) en door imam Zayd ibn Ali ibn Husseyn.

Abu Hanifa was ook een van de Tabi'een, de generatie na de Sahaba (de Metgezellen van Mohammed), want hij zag de Tabi'i Annas ibn Maalik en nog een aantal Metgezellen van Profeet Mohammed.

Veel Muhadditheen en Hanafi, Shafi'ee, Maaliki en Hanbali-leerlingen zijn het eens over de sterktes en deugden van de Imam. Duizenden literaire werken zijn gecompileerd door de leerlingen en geleerden binnen Hanafi wetschool.

De volgers van Abu Hanifa gaven hem de titel 'Imaam Al-A'zam (grootste der Imams) omdat hij de oudste was van de vier bekende imams en ook de eerste grondlegger van erkende wetscholen.