Aek Pamienke | ||
---|---|---|
Ingebruikname | 24 april 1945 | |
Gesloten | 1 november 1945 | |
Locatie | Medan, Noord-Sumatra | |
Land | Indonesië | |
Verantwoordelijk land | Keizerrijk Japan | |
Coördinaten | 2° 21′ NB, 99° 44′ OL |
Aek Pamienke was een Japans interneringskamp op Noord-Sumatra, ongeveer 300 km ten zuiden van Medan aan de spoorlijn van de Deli Spoorweg Maatschappij naar Rantau Prapat, dat nog 30 km verder lag. Het was gelegen in de rubberplantage 'Aek Pamienke'.
Het bestond uit:
(Dit is de gebruikelijke nummering zoals die gehanteerd wordt in het standaardwerk van Dr. van Velden.[1])
Vanaf het station van Aek Pamienke lag er een lorriebaan naar de rubberfabriek die de kampen met elkaar verbond. Met een wagon (die met de hand werd voortgeduwd) werd onder andere het eten vanaf het station naar de kampen gebracht. Aek Pamienke is aan het eind van de oorlog gebouwd als een 'verzamelkamp'. Ongeveer 5000 vrouwen en kinderen werden uit veel verschillende andere kampen op Noord-Sumatra uiteindelijk hiernaartoe gebracht.
Vanaf 24 april 1945 (geïnterneerden arriveren in Aek Pamienke I) tot 24 augustus 1945 (de capitulatie van Japan wordt in de kampen bekendgemaakt) zijn de kampen onder Japans beheer in gebruik geweest. Er zijn in die vier maanden 40 mensen overleden. Na de capitulatie van Japan werd de situatie snel beter en kwamen er meteen medicijnen beschikbaar.
Aek Pamienke was zo afgelegen dat het nieuws dat Japan op 15 augustus 1945 capituleerde, pas op 24 augustus in de kampen bekend werd. Van de bekendmaking in Aek Pamienke III is een filmpje gemaakt[2] door een geïnterneerde vrouw, met een camera die al die tijd verborgen was.
Het heeft nog tot 1 november 1945 geduurd voordat alle geïnterneerden per trein naar Medan waren vervoerd om daar in kamp Polonia te worden ondergebracht.
Anno 2011 is er van de kampen van Aek Pamienke niet veel meer over. De lorriebaan is al lang verdwenen, de rubberbomen zijn inmiddels al een keer vervangen door jonge aanplant, of door palmoliebomen.