Anselmus van Canterbury Anselmus Cantuariensis | ||||
---|---|---|---|---|
Hoofdambt | Aartsbisschop van Canterbury | |||
Titel | Kerkleraar (1720) | |||
Religie | Rooms-katholiek | |||
Plaats | Canterbury | |||
Orde | Benedictijnen | |||
Echte naam | Anselmo d'Aosta | |||
Geboortedatum | ca. 1033 | |||
Geboorteplaats | Aosta, Koninkrijk Arelat, Heilige Roomse Rijk | |||
Sterfdatum | 21 april 1109 | |||
Sterfplaats | Canterbury, Engeland | |||
Ouders | Gundulph Ermenberga | |||
Spiritueel ambt | ||||
Ambt | Aartsbisschop van Canterbury | |||
Periode | 1093 - 21 april 1109 | |||
Voorganger | Lanfranc van Bec | |||
Opvolger | Ralph d'Escures | |||
Ander ambt | Abt van Bec | |||
Andere ambten | filosoof, theoloog en benedictijner monnik | |||
Discipline | ||||
Leer | scholastiek | |||
Bekend van | grondlegger van de scholastiek, schrijver van de Proslogion | |||
|
Anselmus (Aosta, 1033 – Canterbury, 21 april 1109) was een in Italië geboren filosoof, theoloog en benedictijner monnik. Hij werd de tweede Normandische aartsbisschop van Canterbury en verwierf onder meer bekendheid met zijn zogenaamd ontologisch godsbewijs. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de scholastiek. Paus Alexander VI verklaarde Anselmus in 1494 heilig en in 1720 plaatste Clemens XI hem onder de kerkleraren.