Assyriologie is de wetenschappelijke studie van het oude Mesopotamië, waarbij het onderzoeksveld steunt op drie pijlers, te weten taalkunde/filologie, historisch onderzoek en archeologie. Aan de grondslag van deze wetenschap liggen de honderdduizenden in spijkerschrift beschreven kleitabletten die sinds het midden van de 19de eeuw, al dan niet bij reguliere opgravingen, in landen als Irak, Syrië, Turkije en Iran gevonden werden. Door de studie van deze teksten, in hoofdzaak geschreven in Sumerisch en Akkadisch (of haar dialecten Assyrisch & Babylonisch), komen deze oude talen niet alleen terug tot leven, maar herontdekt men tevens de verloren gewaande culturen van het Oude Nabije Oosten. Deze talen werden geschreven in het spijkerschrift; het verspreidingsgebied van dat schrift omlijnt grotendeels het geografische studiegebied van de Assyriologie.
Samen met de archeologische bronnen heeft het assyriologisch onderzoek tot doel de leefwereld van het Oude Nabije Oosten te reconstrueren. Een grondige kennis van de toen gesproken talen maakt daar integraal deel van uit.