Back Batalló de Sant Patrici Catalan San Patricios German Saint Patrick's Battalion English Batallón de San Patricio Spanish San Patricios Finnish Bataillon Saint Patrick French Batallón de San Patricio GA Battaglione di San Patrizio Italian 聖パトリック大隊 Japanese Svētā Patrika bataljons Latvian/Lettish
Het Bataljon van Sint-Patrick (Iers: ? Pádraig; Engels: Saint Patrick's Battalion, Spaans: Batallón de San Patricio) was een bataljon van het Mexicaanse leger dat uit Europese immigranten, voornamelijk Ieren en Duitsers, bestond. Het bataljon is vooral bekend doordat er voor en tijdens de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog gedeserteerde soldaten uit het Amerikaanse leger in meevochten.
De desertie was vooral ingegeven door de sterke anti-katholieke sentimenten in de Verenigde Staten tijdens het midden van de 19e eeuw. Na het uitbreken van de oorlog tegen Mexico realiseerden Ierse Amerikanen van zich dat ze liever niet voor een protestants land een katholiek land bevochten. In 1846, onder leiding van Jon Riley, liepen ze over naar het Mexicaanse leger. Tijdens de Slag om Monterrey (21 september 1846) bevochten ze als een batterij artillerie aan Mexicaanse zijde voor het eerst de Amerikanen. In de maanden die volgden groeide het bataljon uit tot 800 man, waaronder andere Amerikaanse deserteurs maar ook Europese katholieken die al in Mexico woonden. Hoewel ze volgens de meest betrouwbare gegevens niet meer dan twee versterkte compagnieën (300 man) met Mexicaanse officieren vormden.
Ondanks hun buitengewone prestaties als artilleristen in verschillende veldslagen, vooral in de verdediging van Monterrey, waar ze met succes La Ciudadela verdedigden, en in de Slag bij Angostura, waarin ze een aanvallend bataljon decimeerden en twee Amerikaanse kanonnen veroverden, een actie waarvoor hun commandant en een aantal officieren de onderscheiding Kruis van Eer van Angostura ontvingen, werd op persoonlijk bevel van Antonio López de Santa Anna halverwege 1847 de San Patricios omgevormd tot een bataljon infanterie.
De San Patricios vochten vaak vastberadener dan de rest van het Mexicaanse leger, wetende dat ze waarschijnlijk gefusilleerd zouden worden als ze in handen van de Amerikanen zouden vallen. In de Slag bij Cerro Gordo dreigden zij zelfs de Mexicanen te beschieten wanneer zij het slagveld zouden ontvluchten. In deze veldslag, evenals bij de eerdere Slag bij Buena Vista, leidde het bataljon van Sint-Patrick zware verliezen. Het overgebleven deel vocht tijdens de Slag bij Churubusco (20 augustus 1847) nabij Mexico-Stad. Wegens een gebrek aan ammunitie zagen zij, evenals de andere onderdelen van het Mexicaanse leger, zich gedwongen over te geven. Een klein deel wist te vluchten en nam later nog deel aan de verdediging van Mexico-Stad.