Brabants

Brabants
	Nederlands dialect
	Het Brabants in kaart gebracht
Taalgebied	Noord-Brabant, Zuid-Gelderland, Vlaams-Brabant, Brussels Hoofdstedelijk Gewest, provincie Antwerpen, gebieden in Oost-Vlaanderen, Belgisch en Nederlands Limburg
Streekdialecten	Vlaams-Brabants, Noord-Brabants, Oost-Brabants, West-Brabants
Stadsdialecten	Antwerps, Brussels, Bergs, Leuvens
Portaal	Taal ; Nederlands

In de taalkunde en de dialectologie verstaat men onder het Brabants het vaakst een groep Nederfrankische variëteiten waartoe het grootste deel van de dialecten behoort die van oudsher worden gesproken in grote delen van de Nederlandse provincie Noord-Brabant en in de Belgische provincies Antwerpen en Vlaams-Brabant, alsook in de Oost-Vlaamse Denderstreek (met als stedelijke centra Geraardsbergen, Aalst, Ninove en Dendermonde), het Waasland, in Zeeland daarop aansluitend het dialect van het land van Hulst in het oosten van Zeeuws-Vlaanderen en in Gelderland de dialecten in het Land van Maas en Waal, de Bommelerwaard en de westelijke Betuwe.

Volgens een ruimere, alternatieve definitie vallen onder Brabants ook de volgende regionale grensgebieden:

het Kleverlands, de dialecten in het Rijk van Nijmegen, de Overbetuwe en de Liemers in Zuid-Gelderland, de dialecten in het Land van Cuijk in Noordoost-Brabant, de overgangsdialecten in het noorden van Nederlands Limburg, alsmede ook die in het Land van Kleef en de regio Wezel over de grens in Duitsland;
het dialect van westelijk Belgisch-Limburg;
het Gents.

Het Brabants en het Hollands zijn de twee meest gesproken varianten van wat in de taalkunde wel als het "Nederlands in brede zin" geldt. Van alle vormen van het Nederfrankisch zijn deze twee dialectgroepen vanaf de 16de eeuw ook het bepalendst geweest voor de uiteindelijke vorming van het Standaardnederlands.