Chondroblasten (/ˈkɒndrəsaɪt, -droʊ-/ van het Griekse χόνδρος (chondros) 'kraakbeen' en blastos 'kiem') zijn mesenchymale voorlopercellen die, vanuit de endochondrale ossificatie, chondrocyten zullen vormen in de groeiende kraakbeenmatrix. Ze zijn afkomstig van mesenchymatische stamcellen en produceren alle componenten van de basiskraakbeensubstantie (kraakbeenmatrix), zoals collageen type II en glycosaminoglycanen (vooral chondroïtinesulfaat, keratansulfaat en hyaluronzuur) en geven deze af aan de omgeving. Ze hebben euchromatische celkernen en kleuren met basische kleurstoffen. De chondroblast zit in een lacuna en het geheel wordt een chondroplast genoemd
Deze cellen zijn belangrijk in de chondrogenese vanwege hun rol in het vormen van zowel de chondrocyten als de kraakbeenmatrix die uiteindelijk kraakbeen zullen vormen. Het gebruik van de term is technisch gezien onjuist, aangezien mesenchymale voorlopercellen technisch gezien ook kunnen differentiëren tot osteoblasten of vet. Door de voortdurende vorming van deze extracellulaire matrix scheiden ze zich af van hun aangrenzende cellen en komen ze in gesloten holtes (lacunae) te liggen. Wanneer de matrixsynthese stopt en het vermogen om te delen verloren gaat, differentiëren ze in chondrocyten, de eigenlijke kraakbeencellen.