Back Coenogonium CEB Coenogonium English Coenogonium Polish Coenogonium Swedish Coenogonium WAR 绒衣属 Chinese
| Coenogonium | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||
| Coenogonium Ehrenb. (1820) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Coenogonium op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Coenogonium is een geslacht van korstmossen behorend tot de monotypische familie Coenogoniaceae. De typesoort is Coenogonium linkii. Er zijn meer dan 100 soorten. De meeste soorten leven in de bladeren of groeien op schors, hoewel van een paar bekend is dat ze onder bepaalde omstandigheden op rotsen groeien, en van sommige soorten is de groei beperkt tot termietennesten. Het geslacht werd in 1820 beschreven door de Duitse natuuronderzoeker Christian Gottfried Ehrenberg.
Coenogonium heeft een wereldwijde verspreiding, waarbij de meeste soorten bekend zijn uit tropische gebieden. De meeste soorten groeien in tropische regenwouden in de schaduwrijke ondergroei. Ze groeien meestal op boomstammen, takken, lianen en bladeren.
Beschrijving Hoewel leden van Coenogonium relatief gemakkelijk te identificeren zijn vanwege de unieke kenmerken, is het determineren van soorten moeilijker vanwege de kleine verschillen tussen de soorten. Het geslacht wordt gekenmerkt door biatorine (zelden zeorine), gele tot oranje of bruine apothecia met een gedeeltelijk amyloïde hymenium (I+ blauw, dan snel vuilgroen en vervolgens roodbruin), dunwandige unitunicate asci en 1-septaat of zelden niet-gesepteerde ascosporen. De fotobiont-component van Coenogonium is een groene alg uit het geslacht Trentepohlia (draadvormig groenwier).[1] De structuur van de Coenogonium thallus wordt grotendeels bepaald door de algenpartner.
Soortgelijke geslachten omvatten Malcolmiella, die voornamelijk verschilt doordat ze amyloïde asci heeft met een verdikte tholus en niet-gesepteerde, meestal langere en bredere ascosporen met een geornamenteerde perispore; Absconditella, dat een chloorococcoïde fotobiont en niet-amyloïde asci heeft; en Cryptodiscus, die Gloeocystis als fotobiont heeft, amyloïde asci met een verdikte top en niet-gesepteerde parafysen.