Het Concilie van Constantinopel II wordt gerekend als het vijfde oecumenisch concilie, dat in 553 werd bijeengeroepen door keizer Justinianus I tijdens het pontificaat van paus Vigilius. Dit concilie was bijeengeroepen om de miafysieten, die het Concilie van Chalcedon afgewezen hadden, weer terug in de Kerk te brengen door hen enkele concessies te doen. Ook het origenisme werd behandeld.