Consensusdemocratie

In landen met centrumpolitiek wordt de consensus in het midden gezocht met uitsluiting van partijen daarbuiten als gevolg. In landen met blokpolitiek is er sprake van een dubbele consensusvorming: het rode en het blauw blok strijden beide om de verkiezingswinst.
Deel van een serie artikelen over
Kiesstelsel & regering
Een Nederlands stembiljet met rood stempotlood
Een Nederlands stembiljet met rood stempotlood
Kiessysteem

Evenredige vertegenwoordiging · Meerderheidsstelsel · Gemengd kiesstelsel

Verkiezing

Partijlijstenstelsel · Kandidatenlijst · Stembiljet · Open lijst · Gesloten lijst · Hybride lijst · Gerangschikt stemmen · Vervroegde verkiezing

Zetelverdeling

Grootste overschotten & gemiddelden · D'Hondt & Sainte-Laguë · Nationaal kiesdistrict · Kies- en Fractiedrempel · Kiesdeler · Restzetel

Districtenstelsel

Enkelvoudig & Meervoudig Kiesdistrict · Districtszetel · Overhangzetel · Vereffeningszetel · Dubbelevenredigheid · Nationale kieslijst

Parlement

Lid · Onafhankelijken · Partij · Lijstverbinding · (Gemengde) Fractie · Alliantie · Coalitie · Regering · Minderheidskabinet · Oppositie

Politieke cultuur

Centrumpolitiek · Consensusdemocratie · Cordon sanitaire · Penduledemocratie · Blokpolitiek · Waaierdemocratie · Tangdemocratie

Electorale hervorming

Democratie-index van The Economist & V-Dem · Quotumregel · Evenredigheid · Gallagher-index · Verspilde stem · Versplintering · Kiesraad

Portaal  Portaalicoon   Politiek

Consensusdemocratie is een bestuursmodel en politieke cultuur waarin meerdere politieke partijen en maatschappelijke groepen invloed hebben op het besluitvormingsproces, met als doel tot brede overeenstemming te komen en minderheden te beschermen. Het model is gebaseerd op machtsspreiding, samenwerking en inclusie, en staat tegenover het model van conflictdemocratie dat gangbaar is in landen met meerderheidsstelsels, waarin de winnende partij doorgaans de beslissende zeggenschap heeft zonder noodzaak tot compromis.[1][2]

Consensusdemocratieën komen vaak voor in landen met een parlementair systeem, evenredige vertegenwoordiging en representatieve democratie. Hier zijn coalitievorming en onderhandelingen essentieel voor stabiel bestuur. Overleg tussen overheid, werkgevers, vakbonden en maatschappelijke organisaties is hier bovendien gangbaar om breed gedragen beleid te realiseren. Veel genoemde voorbeelden van consensusdemocratieën zijn Nederland, met zijn poldermodel, België en Zwitserland.[3][2] Landen die bekend staan om hun voorkeur voor het vermijden van confrontatie en het streven naar het vinden van gemeenschappelijke grond.

  1. (en) Williams, Brian D., How Consensual Are Consensus Democracies? A Reconsideration of the Consensus/Majoritarian Dichotomy and a Comparison of Legislative Roll-Call Vote Consensus Levels from Sixteen Countries. University of California at Riverside (2010). Geraadpleegd op 11 oktober 2024.
  2. a b (en) Lijphart, Arend (11 september 2012). Chapter 3. The Consensus Model of Democracy. Yale University Press, 30–45. ISBN 978-0-300-18912-4.
  3. Hendriks, Frank (8 april 2010). 4 Consensus Democracy: Pacification and Accommodation. Oxford University Press, p. 0. ISBN 978-0-19-957278-6.

Consensusdemocratie

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne