Een diacones is een protestantse verpleegster die de verpleging als liefdewerk verricht. Diaconessenhuizen zijn verpleeginrichtingen waar diaconessen werkzaam zijn of waren.
Het begrip diacones is afkomstig uit Duitsland, waar het in 1836 door dominee Theodor Fliedner werd ingesteld. In het Duitse Kaiserswerth ging Fliedner in een ziekenhuis verpleegkundigen opleiden die hij diacones noemde. Ze moesten zorgen voor rust, reinheid en frisse lucht. Het onderwijs omvatte dieetleer, verbandleer en zielszorg. Verder boden ze arbeidstherapie aan de patiënten.[1] Het opvolgen van de voorschriften van de geneesheer leidde tot ongekend hoge genezingspercentages.[bron?] De diaconessen droegen uniformen: zwart op zondag, donkerblauw in de winter en lichtblauw in de zomer.[2]