Doktersrecept

Een doktersrecept of doktersvoorschrift is een schriftelijk verzoek van een arts aan een apotheker voor de aflevering van geneesmiddelen aan een patiënt. Naast naam- en adresgegevens van de arts, de naam en (soms ook) adresgegevens van de patiënt, bevat het recept de gegevens over het gebruik, de hoeveelheid en sterkte van de af te leveren medicijnen.

Veel medicijnen (in Nederland de UR-geneesmiddelen) zijn niet zonder doktersrecept verkrijgbaar. Het recept kan echter ook medicijnen vermelden die vrij verkrijgbaar zijn. Hierbij kan ook gedacht worden aan verband en andere medische hulpmiddelen en artikelen. In het laatste geval neigt het recept naar een boodschappenlijst, ofschoon het niet zozeer een geheugensteun betreft, doch een eenduidige instructie aan de patiënt.

Een doktersrecept kan voor een gelimiteerde of ongelimiteerde periode geldig zijn. Gedurende die periode kan het zijn dat de patiënt meerdere malen dezelfde geneesmiddelen nodig heeft. In dit geval wordt van "herhaalrecept" gesproken.

Een herhaalrecept wordt vooral toegepast bij medicijnen zoals de anticonceptiepil en medicijnen tegen bijvoorbeeld:

Een recept begint doorgaans met de afkorting "R/" (van het Latijnse "recipe" oftewel "neem") hetgeen gevolgd wordt door de naam van het medicijn met daarachter de dosering, vaak in milligram (het gramteken wordt vaak achterwege gelaten). Aangezien de meeste medicijnen tegenwoordig bij de apotheek uit voorraad en op de juiste dosering leverbaar zijn, wordt nog zelden een bereidingswijze vermeld.

Daaronder volgt het vereiste gebruik van het medicijn en datgene wat op het etiket moet verschijnen hetgeen voorafgegaan wordt door "S." (van het Latijnse Signa oftewel "schrijf" (op het etiket)). Hierbij wordt wederom gestandaardiseerde vaktaal gebezigd (veelal in Latijn).

De hoeveelheid wordt vermeld als aantal (pillen, dragees, poeders enz.) en gewicht per stuk (veelal in milligram, waarbij het gramteken achterwege worden gelaten). Uiteindelijk wordt door de apotheek een aantal gegevens over het te leveren medicijn op een etiket geplaatst ten behoeve van de patiënt.

Een apotheker mag niet zonder overleg met de arts of specialist van de patiënt die het medicijn voorgeschreven krijgt, van het recept afwijken. Indien van het recept afgeweken moet worden, dan dient hij eerst de betreffende (huis)arts of specialist te raadplegen alvorens tot verstrekking over te gaan.

Van een apotheker wordt verlangd dat hij bekend is met de werking van het medicijn en dat hij het recept op juistheid kan beoordelen, zodat bij gerede twijfel altijd de juiste beslissing genomen wordt.