Fysische kosmologie | |
---|---|
Algemeen
| |
Vroege universum
| |
Uitbreidend universum
| |
Structuur formatie
| |
Toekomst van het heelal
| |
Onderdelen
| |
Donkere materie is een hypothetische soort materie in het heelal die met optische middelen niet kan worden waargenomen, dus niet via de elektromagnetische straling die de aarde bereikt, kan worden gedetecteerd. Daarom wordt het donkere materie genoemd, om het van de zichtbare materie te onderscheiden. Op grond van verschillende voorbeelden, die in het artikel aan bod komen, wordt gedacht dat de totale hoeveelheid massa en energie van het heelal bestaat uit:[1]
Alles dat wij in staat zijn waar te nemen, alle materie die wij op een of andere manier kunnen detecteren, wordt baryonische materie genoemd. Dat is het verschil tussen baryonische en donkere materie. Donkere materie is in ieder geval noch voor de elektromagnetische, noch voor de sterke kernkracht gevoelig. Er is nog nooit, met geen enkel natuurkundig experiment enige vorm van donkere materie waargenomen.
Er zijn desondanks verschillende zwaarwegende argumenten om aan te nemen dat er donkere materie is, die zwaartekracht op baryonische materie uitoefent. De theorie van de donkere materie om waargenomen verschijnselen te verklaren is in overeenstemming met de relativiteitstheorie, dus ook met de theorie van de zwaartekracht.
De planeet Neptunus is in 1846 door Johann Galle aan de hand van berekeningen door Urbain Le Verrier ontdekt.