Taal | ||||
---|---|---|---|---|
Akademio de Esperanto · Grammatica · Woordenboek · Esperantologie · Alfabet · Fundamento · PMEG | ||||
Verenigingen | ||||
Akademio Internacia de la Sciencoj · UEA · TEJO · BEMI · Esperanto Nederland · NEJ · Vlaamse Esperantobond · FLEJA · OSIEK · Internationale Katholieken | ||||
Geschiedenis | ||||
L.L. Zamenhof · Tijdlijn · Verklaring van Boulogne · Ata-ita-crisis · Neutraal Moresnet · Manifest van Praag · Bona Espero · Esperantostad | ||||
Esperantocultuur | ||||
Esperanto-bijeenkomst · Radio · Internacia Televido · Finvenkismo · Homaranismo · Kabei · Pasporta Servo · Politiek · La Espero · Stelo · Symbolen · Esperantist · UK · IJK · Moedertaalsprekers · Vlag · Zamenhofdag | ||||
Esperantoliteratuur | ||||
Kritiek op het Esperanto | ||||
|
Met de Esperantocultuur wordt de cultuur rond de taal Esperanto bedoeld, ontstaan binnen de Esperantosprekende gemeenschap. Het Esperanto heeft een eigen cultuur in het leven geroepen. Hierdoor is de Esperantocultuur trans- en intercultureel van aard. De Esperantocultuur bestaat deels uit originele cultuur (bijvoorbeeld oorspronkelijke literatuur, zelfstandig ontwikkelde fraseologie) en deels uit elementen ontleend van andere culturen (bijvoorbeeld vertaalde literatuur).
De klemtonen liggen vooral op het gebied van literatuur, theater, muziek (voornamelijk tijdens Esperantobijeenkomsten) en op het vlak van gastvrijheid (Pasporta Servo). De Esperantocultuur is voor sommigen (zie Esperanta Civito) ook een drager van cultuur en identiteit en omvat naast gemeenschappelijke symbolen en congressen ook de kenmerken van een taalgemeenschap, zelfs met verschillende ideologieën. Veel van dit is beschreven in La Gvidlibro tra Esperantio (De gids door Esperantoland, zie bibliografie), een cultureel woordenboek voor sprekers van het Esperanto, een beetje vergelijkbaar met Landeskunde, kennis van land en volk.[1]
De Esperantocultuur kan bogen op een lange en unieke traditie[2] waarvan onder andere de zorg om Zamenhof-Esperanto-objecten (ZEO) getuigen.
Net zoals de cultuur van een nationale taal op nationaal niveau gedeeld wordt, zo wordt de cultuur van deze internationale taal wereldwijd gedeeld. Deze heeft vooral te maken met bepaalde zaken die te maken hebben met de taal, zoals literatuur en muziek, maar ook met een aantal waarden die de Unesco uitdraagt. De UNESCO verklaart met de Esperantobeweging een aantal gemeenschappelijke waarden te delen: de hoop op het opbouwen van een vreedzame wereld, een harmonieus samenleven van volkeren, respect voor culturele diversiteit en solidariteit over de grenzen heen.[3]