Eurovisiesongfestival 1957 | ||
---|---|---|
Grand Prix Eurovision de la Chanson Européenne | ||
Gastland | Duitsland | |
Locatie | Großer Sendesaal des Hessisches Rundfunk, Frankfurt am Main | |
Omroep | HR / ARD | |
Finale | 3 maart 1957 | |
Presentator | Anaid Iplicjian | |
Winnaar | ||
Land | Nederland | |
Lied | Net als toen | |
Artiest | Corry Brokken | |
Andere gegevens | ||
Stemgegevens | Elk land verdeelt naar eigen inzicht 10 punten over alle liedjes | |
Aantal landen | 10 | |
Debuterend | Denemarken Oostenrijk Verenigd Koninkrijk | |
Chronologie | ||
◄ 1956 – 1958 ► |
Het Eurovisiesongfestival 1957 was het tweede Eurovisiesongfestival en vond plaats op 3 maart 1957 in Frankfurt am Main, West-Duitsland. Het programma werd gepresenteerd door Anaid Iplikjan. Van de 10 deelnemende landen won Nederland met het lied Net als toen", uitgevoerd door Corry Brokken. Dit lied kreeg 31 punten, 31% van het totale aantal punten. Met 17 punten werd Frankrijk tweede, gevolgd door Denemarken met 10 punten op de derde plaats.
De tweede wedstrijd was net als de vorige voornamelijk een radioprogramma, maar het aantal mensen met een televisie nam gestaag toe. Hoewel Zwitserland won in 1956 werd dit festival niet georganiseerd in dat land omdat de regel die bepaalt dat het winnende land het volgende festival organiseert nog niet was ingesteld. Er was oorspronkelijk voorgesteld dat elk deelnemend land op zijn beurt het evenement zou organiseren, maar wanneer alsmaar meer landen deelnamen werd dit onmogelijk.
In de wedstrijd van dit jaar duurde de Italiaanse inzending 5:09 minuten terwijl de Britse inzending enkel 1:52 minuten duurde. Hierna werd de '3 minuten-regel' ingesteld.[1] Birthe Wilke en Gustav Winckler deelden de langste kus die ooit in de wedstrijd heeft plaatsgevonden (14 seconden), hoewel natuurlijk enkel de mensen met een televisie hiervan getuige konden zijn. Dit was het resultaat van het vergeten om iemand aan te stellen die een teken zou geven wanneer de kus zou moeten eindigen.
De Duitse Margot Hielscher kan beschouwd worden als de eerste artieste in de songfestivalgeschiedenis die gebruik maakte van attributen. Tijdens haar lied Telefon, Telefon hield zij - zeer toepasselijk - een telefoonhoorn in haar hand.