Fenylethylamine

Fenylethylamine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van fenylethylamine
Algemeen
Molecuul­formule	C8H11N
IUPAC-naam	2-fenylethaanamine
Andere namen	fenethylamine, benzeenethaanamine, 2-fenylethylamine
Molmassa	121,17964 g/mol
SMILES	C1=CC=C(C=C1)CCN
InChI	1/C8H11N/c9-7-6-8-4-2-1-3-5-8/h1-5H,6-7,9H2
CAS-nummer	64-04-0
EG-nummer	200-574-4
PubChem	1001
Wikidata	Q407411
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Gevaar
H-zinnen	H301 - H314
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P310
VN-nummer	2735
ADR-klasse	Gevarenklasse 8
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vloeibaar
Dichtheid	0,961[1] g/cm³
Smeltpunt	−60[1] °C
Kookpunt	200–202[1] °C
Vlampunt	81[1] °C
Zelfontbrandings- temperatuur	425[1] °C
Oplosbaarheid in water	4,3[1] g/L
Goed oplosbaar in	ethanol, di-ethylether
Slecht oplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Fenylethylamine is een organische verbinding en een lichaamseigen stof die aangemaakt wordt als mensen verliefd zijn. Van deze stoffen bestaan ook enkele derivaten, zowel synthetische als biologisch. Voorbeelden van fenylethylamine derivaten zijn: adrenaline, noradrenaline, isoprenaline, terbutaline en amfetamine.

1. ↑ ^{a b c d e f} (en) Gegevens van fenylethylamine in de GESTIS-stoffendatabank van het IFA (geraadpleegd op 20 november 2008)