Fritz Haber | ||||
---|---|---|---|---|
9 december 1868 – 29 januari 1934 | ||||
Fritz Haber in 1918
| ||||
Geboorteland | koninkrijk Pruisen | |||
Geboorteplaats | Breslau | |||
Overlijdensplaats | Bazel | |||
Nobelprijs | Scheikunde | |||
Jaar | 1918 | |||
Reden | "Voor zijn synthese van ammoniak." | |||
Voorganger(s) | Richard Martin Willstätter | |||
Opvolger(s) | Walther Hermann Nernst | |||
|
Fritz Haber (Breslau, 9 december 1868 – Bazel, 29 januari 1934) was een chemicus uit Duitsland. Zijn naam is vooral verbonden aan het Haber-Boschproces, dat gasvormig stikstof bindt aan waterstof tot ammoniak. Dit proces is de basis van de kunstmestproductie en heeft grote invloed gehad op de productiviteit van landbouwgrond over de gehele wereld. Hij kreeg er in 1918 de Nobelprijs voor.
Haber is een controversieel figuur, vanwege zijn rol bij de ontwikkeling van het tijdens de Eerste Wereldoorlog ingezette chloorgas en mosterdgas. Hij vermoedde zelf, dat hij verdacht werd van misdaad tegen de menselijkheid op grond van afspraken tijdens de Vredesconferentie van Den Haag; hij is echter niet aangeklaagd of veroordeeld. Habers onderzoek leidde later tot de ontwikkeling van het insecticide Zyklon-B, dat tussen 1942 en 1944 werd gebruikt als gifgas in de vernietigingskampen. Haber had echter met het gebruik van Zyklon-B op mensen geen enkele relatie, omdat hij in 1934 overleed. Ook heeft hij zelf niet concreet aan de ontwikkeling van Zyklon-B gewerkt. Slechts zijn eerdere onderzoek werd door anderen gebruikt om Zyklon-B te ontwikkelen.