Een heptode is een elektronenbuis met zeven elektroden, waarin zich tussen de anode en de kathode nog vijf roosters bevinden. Dat zijn twee stuurroosters, twee schermroosters en een rem- of keerrooster. Een heptode kan opgevat worden als een verdere ontwikkeling van de hexode, uitgebreid met een keerrooster. Veel gebruikte heptoden waren destijds de ECH4, de ECH21 en de ECH81, combinatiebuizen, waarin zich zowel een heptode (H) als een triode (C) bevinden met gemeenschappelijke kathode. De triode doet dienst als oscillator. In deze typen waren de beide schermroosters inwendig met elkaar verbonden. Deze buizen zijn veel toegepast als mengbuis en oscillatorbuis in superheterodyne radio-ontvangers.